کهن‌ترین آثار از نوسنگی متاخر (حدود میانه هزاره سوم پیش از میلاد) در شمال چین می‌باشد. سفال‌هایی به رنگ قرمز و هندسی بوده‌است. نقش‌هایی در دودمان شانگ (1523تا 1028پیش از میلاد) به صورت قالب ریزی زیبایی بوده‌است. این نقوش تبحر در قالب ریزی یک دست رو نشان می‌دهد. این نقش‌ها با حالت خاص خود از بار بری طبیعت می‌باشد. 

در دوره چو (1027تا 1256 قبل از میلاد) ظروف حالتی ظریف و تزئینی به خود می‌گیرد. استفاده از طلا، نقره و آینه رواج پیدا می‌کند. این نوع سفال‌ها با مردگان به خاک سپرده می‌شده‌است. با روی آمدن دوران چهار صد ساله «ملوک الطوایفی» و دوران ریشه‌کنی سنت پیشین و کتاب‌سوزی شروع می‌شود و دیوار چین در همین دوران ساخته می‌شود. تا 206 پیش از میلاد تصویرگری این دوران نقش‌های برجسته سنگی و نقوش، استفاده از خطوط یکدست و تخت است. در دوران «وو» تدفین مردگان و خلقت به تصویر کشیده شده‌است. این تصاویر شباهت زیادی به نقاشیهای هنر مصر باستان داشته‌است. 

 نوشته شده توسط هنر نقاشی در دوشنبه 97/1/20 و ساعت 5:0 عصر | نظرات دیگران()