کانستراکتیویسم، یکی از دیگر از سبک های اولیه مدرن که در روسیه شوروی آغاز شد. این سبک زاده انقلاب اکتبر 1917 روسیه به رهبری ولادیمیر لنین بود. طرفداران این سبک همزمان با جنبش سوسیالیسم در شوروی، به دنبال گسست از گذشته و نگاه به آینده بودند.

واژه کانستراکتیویسم به معنی سازندگی دو هدف عمده داشت :

1- هنر ناشی از الهام درونی و ضمیر ناخودآگاهانه نیست که فی البداهه خلق شود بلکه آن را آگاهانه و از سر قصد ساخت .

2- تقلید از طبیعت به هیچ صورتی پذیرفته نیست، چون در آن سازندگی وجود ندارد و به علاوه دوربین عکاسی به بهترین صورتی آن را انجام می دهد. پس کار هنرمند خلاق آن است که اثر هنری خود را بسازد.

کانستراکتیویسم هم مانند فوتوریسم به دنبال تکنولوژی، عمل گرایی و پیشرفت بود.

اولین شعارهای کانستراکتیویست ها در اوایل دهه 1920 اینچنین بود:

“مرگ بر هنر، زنده باد تکنولوژی، 

زنده باد تکنسین های کانستراکتیویست.”

ویژگی دیگر آثار کانستراکتیویست ها اصرار بر نشان دادن ماهیت واقعی اشیا و اجسام، به ویژه محصولات صنعتی جدید مانند، شیشه، پلاستیک و آهن بود.

کانستراکتیویسم معتقد به عملکرد و حذف تزئینات است، از دیدگاه کانستراکتیویسم ساختار و عملکرد است که باید معماری را شکل بدهد.

 نوشته شده توسط هنر نقاشی در پنج شنبه 97/2/6 و ساعت 2:0 عصر | نظرات دیگران()